Hier in Nederland is naturisme vaak een soort religie met alle verschijnselen die daar bij horen. Er treedt secularisatie op net als ontkerkelijking in de georganiseerde religie. Veel mensen verlaten het georganiseerde naturisme en keren de verenigingen de rug toe. Steeds meer naturisten worden ongebonden blootlopers. De analogie met de mensen die niet meer naar de kerk gaan maar nog wel in ‘iets’ geloven is duidelijk.

Bekeringsdrang

Er zijn veel parallellen met sociologische verschijnselen in religieuze context. Er is bekeringsdrang bij de diepgelovige naturisten, net als de zending vanuit de kerk. Veel jongeren keren zich van de levensovertuiging van hun ouders en willen nooit meer naar een naturistenterrein. Dit is in de kerk ook al jaren aan de gang. Er zijn naturisten die zich beter voelen dan anderen vanwege hun levenshouding: bijna elke naturist staat zich voor op de schone stranden en het respect voor elkaar en de natuur. De analogie met de naastenliefde spreekt voor zich. Er zijn ook binnen het naturisme veel groepen die zich als sektes afzonderen met de bijbehorende stammenstrijd. Zo heb je de naturisten, de nudisten, de smoothies, de bloteriken, de getatoeëerden en de piercers en degenen die zich hier allemaal weer tegen af zetten.

Ontspan

Lees de internetfora er maar op na, je vindt er hordes rekkelijken en preciezen. Dit alles lijkt vooral in Nederland en veel minder in de landen om ons heen te gebeuren. Waarde mede-nudisten, naturisten, blootlopers en ander bloot volk. Ontspan je en wees vrij als nudist onder de textilisten! Ieder het zijne, zou ik zeggen.