Vroeg in de ochtend op woensdag 8 augustus vertrok ik van de Oostmeep in Oostelijke richting, vrijwel gelijktijdig met Vriendschap. Het weerbericht vertelde dat het in de nacht van 9 op 10 augustus hard zou gaan waaien. Peter had besloten dat hij dan al op het binnenwater wilde zijn, dus Vriendschap vertrok in Westelijke richting. Ik had me voorgenomen om Lauwersoog te halen met het vroege tij van donderdag. Ik voer met een mooi windje tot op Engelsmanplaat, waar ik de nacht wilde doorbrengen.

Ik had me de wekker gezet om op donderdag vroeg op te staan, om in principe te gaan varen. Maar toen ik wakker werd, zag het weer er heel goed uit; het was zonnig en weinig wind. De verwachting op windfinder (niet de pro-versie) gaf aan dat het met de storm wel mee zou gaan vallen. Het zou kort, maximaal 3 uur windkracht 7 gaan waaien, en dat ook nog rond laag water. En omdat ik best wel moe was, heb ik me toen nog een keertje omgedraaid. Dat was achteraf niet de beste keus. Want net toen het water zo ver weg was, dat ik niet meer weg kon, kreeg ik door dat het code rood was, en dan met name in het noorden. Windguru had het zelfs over windkracht 12 als maximale windstoot. Dat zou dus spannend worden. Ik had gelukkig de hele dag nog om me voor te bereiden en om na te denken.

Internet heb je nauwelijks op Engelsmanplaat, dus ik moest steeds naar buiten om de windverwachting te updaten. Het werd ook steeds duidelijker dat de storm kort zou duren, en in 2 fases zou komen. En dat er geen wind zou zijn als er water was. Ik had dus 2 opties. De eerste was om alsnog met het avondhoogwater om een uur of 8 naar Lauwersoog te varen. De andere was om nog net iets hoger de plaat te gaan liggen, en duimen dat het weerbericht klopte en dat laagwater samenviel met het hoogtepunt van de storm, zoals was voorspeld. Toen het water kwam, was de wind zuidoostelijk, en al tamelijk hard, 6-7. Daarbij regende het ook heel hard. Ik heb besloten om te kiezen voor de tweede optie. Temeer, daar ook de meest recente weerberichten aangaven dat er tijdelijk minder wind zou zijn.

En zo ging het ook. Met het hoogste water was het slechts windkracht 2. Toen het water weg was, heb ik me verschanst in het vooronder en ben gaan slapen. Aan dek, stond alles stormvast. Dat zou dus goed moeten gaan. Ik heb vervolgens weinig van de storm meegekregen. Toen ik wakker werd de volgende ochtend was de wind westelijk, wel hard en behoorlijk wat verhoging. Ik heb de fok gehesen en om half 8 lag ik in Lauwersoog. Tot verbazing van mijn buren, die even later wakker werden. “Waar kom jij nou vandaan?” Ze wilden alles weten van mijn avonturen. Maar eigenlijk heb ik het heel rustig gehad en van de storm niets meegekregen. Het had wel hard gewaaid, zag ik op mijn weer-app. Net rond middernacht waren er in Lauwersoog windstoten van 25m/s. Dat is 90km/uur, ofwel windkracht 10.

Ik heb hier wel wat van geleerd. Dit soort dingen overkomen me echt niet als ik met gasten vaar op Vriendschap, of op het schip van iemand anders. Dan ben ik veel scherper op gevaar en risico. Kennelijk ben ik nonchalanter als het mijn eigen scheepje, en mijn eigen veiligheid betreft. Hier moet ik me in de toekomst goed bewust van zijn. En ik heb een Windfinder-Pro aangeschaft en een pro-abonnement op Windguru. Dat moet toch helpen.

Ik besluit om in ieder geval het slechte weer verder in Lauwersoog over me heen te laten komen. Zaterdag komt Carol voor twee dagen over! En ik kon lekker naar ’t Ailand lopen voor de beste vis uit wijde omstreken.